Życie za granicą wiąże się z wieloma korzyściami, ale też wyzwaniami – szczególnie, gdy jesteś rodzicem dziecka z ADHD. W nowym środowisku, wśród obcego języka i kultury, objawy nadpobudliwości mogą się nasilić, a rodzicom trudniej znaleźć odpowiednie wsparcie.
Jeśli mieszkasz w Szwajcarii i zastanawiasz się, jak pomóc dziecku z nadpobudliwością, trudnościami z koncentracją lub impulsywnością – ten artykuł jest dla Ciebie.
Jak rozpoznać ADHD u dziecka?
ADHD (Zespół Nadpobudliwości Psychoruchowej z Deficytem Uwagi) najczęściej objawia się w trzech obszarach:
- zaburzenia uwagi – dziecko łatwo się rozprasza, nie kończy zadań, zapomina instrukcji;
- nadmierna ruchliwość – nie potrafi usiedzieć w miejscu, wierci się, wstaje w trakcie zajęć;
- impulsywność – przerywa innym, działa zanim pomyśli, trudno mu czekać na swoją kolej.
Jednak nie jest to regułą. Możemy mieć do czynienia z podtypem mieszanym np impulsywność + zaburzenia uwagi lub tylko z zaburzeniami deficytu uwagi, czyli tzw. ADD. Objawy mogą się różnić w zależności od wieku i otoczenia – inne będą u przedszkolaka, inne u ucznia szkoły podstawowej a jeszcze inne u osoby dorosłej.
Dziecko z ADHD w obcym kraju – co może być trudniejsze?
Dzieci polskie mieszkające w Szwajcarii często muszą jednocześnie radzić sobie z objawami ADHD i z dodatkowymi wyzwaniami, takimi jak:
- nauka w obcym języku (niemiecki, francuski lub włoski),
- inne normy społeczne i edukacyjne niż w Polsce,
- uczucie niezrozumienia lub wyobcowania,
- presja adaptacji do nowego środowiska.
Dla dziecka z ADHD może to być podwójne obciążenie emocjonalne. Dlatego tak ważne jest, by otrzymało wsparcie od specjalisty, który rozumie zarówno specyfikę zaburzenia, jak i polski kontekst kulturowy.
Jak wygląda terapia ADHD prowadzona po polsku?
W Polskiej Poradni Terapeutycznej w Zurychu oferujemy terapię ADHD prowadzoną w języku polskim. Dziecko czuje się swobodniej, łatwiej wyraża emocje i szybciej nawiązuje relację z terapeutą. Rodzice również mogą omówić plan działania bez bariery językowej.
Terapia obejmuje m.in.:
- trening koncentracji i organizacji czasu,
- naukę kontroli impulsów i emocji,
- wzmacnianie poczucia własnej wartości,
- ćwiczenia z zakresu relacji społecznych,
Nierzadko jest również potrzeba wdrożenia Terapii SI ( Integracji Procesów Sensorycznych), ponieważ dzieci z ADHD zazwyczaj wykazują zakłócenia w obszarze przetwarzania bodźców zmysłowych. Terapia SI pomaga wyregulować układ nerwowy i jest dużym wsparciem dla terapii psychologicznej.
Co może zrobić rodzic?
Oto kilka sprawdzonych sposobów, które pomagają dzieciom z ADHD na co dzień:
– Ustal jasne zasady i rytuały – dzieci z ADHD czują się bezpieczniej, gdy wiedzą, czego się spodziewać. Stały plan dnia to podstawa.
– Dziel zadania na mniejsze kroki – unikaj długich poleceń, pomagaj dziecku koncentrować się na jednej rzeczy na raz.
– Chwal za konkretne działania – np. „Super, że odrobiłeś zadanie bez przypominania!”, zamiast ogólnego „dobrze się zachowujesz”.
– Zadbaj o aktywność fizyczną – sport to naturalny sposób na rozładowanie energii i napięcia.
– Nie karz za objawy – ADHD to nie złe wychowanie, tylko potrzeba ze strony układu nerwowego. Dziecko potrzebuje wsparcia i zrozumienia, nie oceny.
Nie jesteś sam
Jeśli czujesz się zagubiony, przeciążony lub bezsilny – pamiętaj, że nie musisz radzić sobie z tym samodzielnie. Warto sięgnąć po pomoc psychologa dziecięcego, który zna specyfikę problemu i potrafi skutecznie wspierać dzieci z ADHD oraz ich rodziców. Ważna jest również współpraca ze szkołą i wsparcie ze strony nauczycieli, dlatego na prośbę rodziców piszemy zalecenia dla szkoły, aby kompleksowo pomóc dziecku. Musisz wiedzieć, że dzieci z ADHD mają często obniżoną samoocenę, ponieważ dostają zazwyczaj oceny poniżej swoich możliwości i są ciągle upominane przez nauczycieli, dlatego zrozumienie problemu przez nauczycieli często odgrywa kluczową rolę na drodze rozwoju i budowania pozytywnego wizerunku własnej osoby u dziecka.
Zapraszamy do kontaktu z Polskim psychologiem w Szwajcarii, gdzie znajdziesz specjalistów gotowych pomóc Twojemu dziecku i całej rodzinie.
